شهرمن

گرفتم شبی رد تقدیر خود /

دویدم به دنبال تصویر خود /

رسیدم به شهری که چون طور بود /

به اطراف او هاله ای نور بود /

به مسجدسلیمان زیبای من /

به گهواره جنبان رویای من /

به شهری که هر دم به یادش خوشم /

به تکرار زیبای نامش خوشم /

تو ای بارگاه سلیمانیم /

چه داغی نهادی به پیشانیم /

بزرگ است از دوریت ماتمم /

در اندوه تو رشته کوه غمم /

زمانی به خاک قدم میزدم /

تمام جهان را رقم می زدم /

چرا خشک شد گلشن راز تو /

کجایند مرغان آواز تو /

بگو شاهدانت کجا رفته اند /

پرستندگانت چرا رفته اند /

بگو چاههای طلایی چه شد /

و سرمایه های خدایی چه شد /

بگو نفتک و نفتونت کجاست /

به کوههای تمبی بهونت کجاست /

چه شد ریل ویل و چه شد سی برنج /

چه شد مردم خوب و لینهای دنج /

بگو گاهوارت که می پرورد /

که ناز نگاه تو را می خرد /

بیا ای همه شور انسانیم /

نماهنگ مسجدسلیمانیم/