به یاد کوگ تاراز
مسعود بختیاری آنکه رویایش در احیای فرهنگ و زبان ایل همچون گل های باوینه در همه سرزمین بختیاری رشد و تجلی یافت و  ترنم سحرانگیز و سوز عاشقانه اش  مرهمی شد برای عاشقان و دلسوختگانی که طراوت و پاکی روح بختیاری را با خوی سلحشوری و ستیزه جویی نیاکان خود را درآن می یافتند
یادش همیشه گرامی


مو غریوای ولاتم که ندارم ره و جایی

هر چه امداد از ینم نیرسه صدام و جایی

آسمان اوری گرد ولات تنگ کرد

مو چتو طاقت کنم با ای جدایی

روزگار چه زم اخوی که خوم ندونم

....