محصورکوه تپه ها
پراکنده میان دره ها
گفتیم که سجده گاه سلیمان است
وآتشکده ای بود
باران نیزه برتنش باریدند
دلش رازخم زدند
وفوران خون سیاه
جهان راروشن کرد
محصورکوه تپه ها
پراکنده میان رودها
شعرازدوست خوبم غلام رضوی نگارنده اثاری همچون مجموعه شعر:پس ازسالهاخاموشی-اتشکده خاموش -روزی که مرابنام کوچکم می خوانند
سلام دوست عزیز و همشهری گرامی از طریق ( تیام ) بلاگ
شما را دیدم مطالب خوبی داری باعث افتخار من است مخصوصا این شعر زیبا که چشمانم را پر از اشک کرد.
به من سر بزن خوشحال میشم .
موفق بای به منم سر بزن
شعر زیبایی است لطفاادامه بدهید من به بچه های شهرم
عشق می ورزم ودوستشان دارم
پیروز باشیدو دورود برشما
لطفا از شهدای مسجدسلیمان هم یاد کنید