دست شما درد نکند خدا اموات شما را بیامرزد.که من را بیاد گذشته انداختی. جادارد من هم یادی از زحمت کشان دیگرازجمله آقایان گویل.بابادی احمدی باورصاد.بابااحمدی .کاظمی. درودگر.استوار.مکوندی.و......بنمایم
گیو سلام. بقدری از دیدن این عکسها مفرح می شم که جای گفتن نداره، باور نمی کنی که اینجا ازلندن همیشه دلم تنگ چلگرد... و یاد روزهای گذشته، شیمبار، بازفت، برد گپ، کمچه خدا و .... نقطه نقطه اون خاک. اولین افتخار زندگیم همین بس که بختیاری هستم.
کاش میشد همیشه تو سن دبیرستان میموندم و کاش میشد همیشه مسجد سلیمان میموندم ولی افسوس که نه این است و نه آن. از تو دوست و همخون عزیز تشکر میکنم که مرا به سالهای خیلی دور و خاطراتش بردی
سلام دوست گرامی برای شما آرزوی موقیت دارم سایت خیلی خوبی دارین عکسهای زیبایی داره راستش ژانید رو تنها برای گفتن واقعیتهای خوزستان درست کردم در اون از چند تا از عکسای گذشته سایت شما گذاشتم می خواستم۱. ازتون بخوام راضی باشین۲ و اگه اینطور نیست لطفا بگین۲.اگه کمکی از دست من بر میاد خیلی ممنون می شم در ضمن در مورد مسجد سلیمان اطلاعات مبهمی دارم نمی دونم ترکیب جمعیتی اون به درستی چیه آیا از بومیای اون هنوز باقی مونده چه گویشی در اونجا هست و آثار تاریخی(مثلا اون نقش برجسته قربانگاه ابراهیم و..) اون اگه تونستی و خواستی خیلی ممنونت میشم در ضمن به جز بخش سایتهای خوزستانی در قسمت خود شهر مسجد سلیمان یه لینک به سایت شما به عنوان تکمیل اطلاعات می دم موفق باشی به امید دیدار
باز هم مزاحم شدم .از این کارت خیلی خوشحالم کردی پیشنهاد میکنم در وبلاگ خوبت قسمتی به نام گمشده ها بگذاری تامن وامثال من هم دوستان قدیمی را پیدا کنند من از سال ۵۱تا ۵۶دراین دبیرستان درس خواندم یادش بخیر
[ بدون نام ]
سهشنبه 20 مردادماه سال 1383 ساعت 05:28 ق.ظ
What a great memories from Sina High school i would like to say hi to Mr Motlagh and Mr Gholi galeh my great teachers now i'm in USA and and living a sccesful life thanks to all of the good teachers.Ardeshir jan thanks to you my dear friend too for the beautiful web site.Hosein Arianezhad (Golgiri)USA
سلام با تشکر از شما بنده را بیاد دوران تحصیلم در این دبیرستان که خاطرات زیادی از آن دارم انداختید. امیدوارم همه کسانی که دراین دبیرستان جهت ارتقاء علمی بنده و سایر دوستان زحمت کشیدن سرافراز با شند واگر درقید حیات نیستند خداوند روحشان راشاد گرداند. خداحافظ به امید دیدار از تهران
salam khobi ardeshir jan man ham dabirestan sina sale 1368 diplom gereftam .eghtesad vaghan mra khoshhal kardi faghat chetor misheh chanta aks gereft ya download kard man alan hend hastam va amsal foghlisanse migiram be yade tamam bachehai ba hal va mostaed masjed e solaiman khodahafez
سال ۵۵ بود خوب یادم است دبیرستان سینا جایگاه افرادی بود که صداقت کفتارشان ودوستی بی ریاآنها را در هیچ کجای دنیا نمی دیدی قهرمانان وزنه برداری بوکس فوتبالیستهای ووالیبالیستهای شهر از همین دبیرستان بیرون می زدند حاصل زحمات مردانی چون شعبان حبیبی بود که انشا الله خداوند اورا شفا بدهد در آخر کلاس یازدهم بوسیله یکی از بچه ها که حالا از او خبری ندارم جمله جالبی روی نیمکت نوشته شده بود به این مضمون ((عمر انسان آهسته آهسته همچون سایه اش محو می شود وتنها چیزی که از او باقی می ماند یک مشت خاطرات تلخ وشیرین است )) موفق باشی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
درود بر شما دوست گرامی
من نوید هستم و از وبلاگ نیک کار مزاحمتون میشم
وبلاگ خیلی خوب . پر محتوا . و زیبایی رو فراهم آوردید که باید بگم
به قول بچه ها گفتنی دمتون گرم
لطفا" بر من هم منت نهاده و به تارنمای این بنده حقیر هم نیم نگاهی بیندازید
نظری بدهید و ... ( وای چقدر پر حرفی کردم )
ببخشید سرتون رو درد آوردم .... منتظرم .... خدانگهدار
دست شما درد نکند خدا اموات شما را بیامرزد.که من را بیاد گذشته انداختی. جادارد من هم یادی از زحمت کشان دیگرازجمله آقایان گویل.بابادی احمدی باورصاد.بابااحمدی .کاظمی. درودگر.استوار.مکوندی.و......بنمایم
گیو سلام. بقدری از دیدن این عکسها مفرح می شم که جای گفتن نداره، باور نمی کنی که اینجا ازلندن همیشه دلم تنگ چلگرد... و یاد روزهای گذشته، شیمبار، بازفت، برد گپ، کمچه خدا و .... نقطه نقطه اون خاک. اولین افتخار زندگیم همین بس که بختیاری هستم.
کاش میشد همیشه تو سن دبیرستان میموندم و کاش میشد همیشه مسجد سلیمان میموندم ولی افسوس که نه این است و نه آن. از تو دوست و همخون عزیز تشکر میکنم که مرا به سالهای خیلی دور و خاطراتش بردی
سلام دوست گرامی
برای شما آرزوی موقیت دارم سایت خیلی خوبی دارین عکسهای زیبایی داره راستش ژانید رو تنها برای گفتن واقعیتهای خوزستان درست کردم در اون از چند تا از عکسای گذشته سایت شما گذاشتم می خواستم۱. ازتون بخوام راضی باشین۲ و اگه اینطور نیست لطفا بگین۲.اگه کمکی از دست من بر میاد خیلی ممنون می شم در ضمن در مورد مسجد سلیمان اطلاعات مبهمی دارم نمی دونم ترکیب جمعیتی اون به درستی چیه آیا از بومیای اون هنوز باقی مونده چه گویشی در اونجا هست و آثار تاریخی(مثلا اون نقش برجسته قربانگاه ابراهیم و..) اون اگه تونستی و خواستی خیلی ممنونت میشم در ضمن به جز بخش سایتهای خوزستانی در قسمت خود شهر مسجد سلیمان یه لینک به سایت شما به عنوان تکمیل اطلاعات می دم موفق باشی به امید دیدار
باز هم مزاحم شدم .از این کارت خیلی خوشحالم کردی
پیشنهاد میکنم در وبلاگ خوبت قسمتی به نام گمشده ها بگذاری تامن وامثال من هم دوستان قدیمی را پیدا کنند
من از سال ۵۱تا ۵۶دراین دبیرستان درس خواندم یادش بخیر
المخنات
What a great memories from Sina High school i would like to say hi to Mr Motlagh and Mr Gholi galeh my great teachers now i'm in USA and and living a sccesful life thanks to all of the good teachers.Ardeshir jan thanks to you my dear friend too for the beautiful web site.Hosein Arianezhad (Golgiri)USA
یه زمانی پدر وعمو ی ما اینجا درس میخوندن خیلی تعریفشو مکنن
سلام با تشکر از شما بنده را بیاد دوران تحصیلم در این دبیرستان که خاطرات زیادی از آن دارم انداختید. امیدوارم همه کسانی که دراین دبیرستان جهت ارتقاء علمی بنده و سایر دوستان زحمت کشیدن سرافراز با شند واگر درقید حیات نیستند خداوند روحشان راشاد گرداند.
خداحافظ به امید دیدار
از تهران
salam
khobi ardeshir jan
man ham dabirestan sina sale 1368 diplom gereftam .eghtesad
vaghan mra khoshhal kardi
faghat chetor misheh chanta aks gereft ya download kard
man alan hend hastam va amsal foghlisanse migiram
be yade tamam bachehai ba hal va mostaed masjed e solaiman
khodahafez
Ardeshir aziz fekr konam mishnasamet Mehrdad shirmohammadi hastam
سال ۵۵ بود خوب یادم است دبیرستان سینا جایگاه افرادی بود که صداقت کفتارشان ودوستی بی ریاآنها را در هیچ کجای دنیا نمی دیدی قهرمانان وزنه برداری بوکس فوتبالیستهای ووالیبالیستهای شهر از همین دبیرستان بیرون می زدند حاصل زحمات مردانی چون شعبان حبیبی بود که انشا الله خداوند اورا شفا بدهد در آخر کلاس یازدهم بوسیله یکی از بچه ها که حالا از او خبری ندارم جمله جالبی روی نیمکت نوشته شده بود به این مضمون ((عمر انسان آهسته آهسته همچون سایه اش محو می شود وتنها چیزی که از او باقی می ماند یک مشت خاطرات تلخ وشیرین است )) موفق باشی