سیدعلی صالحی

سی مرغا سی مالمیر سی دره باریک                   توبنیردلم گره یه اورتاریک
هنه ایازکوه به نا که کوه توهی                           بل برم گل بگروم باکل کوهی
دی مردم زغربت وزبی قراری                      بل بروم زال بزنم تاآسماری
زلالی تااندکا فرش کن تیامه                  یادایل ویادگل هنی وابامه
بازاوی بادبهارنشست به لنگر                   بوگل باوینه وکلوس وکنگر
هی ایابه خاوم هنی عهدجونی              دی بیودستم بگر وستم ز زونی
نامه ای بنویسم سی کدکسونم             بزنین به کفت کوه هفت چو  بهوونم
بعدعمری هن ایام  هرس به تیامه           هرکجه که اروم غم وانیامه
دی نه ای شوبلند نه صو اپاهه                 تهده وگورم یکی ایلم پناهه
                    شعراز سیدعلی صالحی