مثنوی شهر من مسجدسلیمان

شهر من مسجدسلیمان زنده باد     ###     کی رود این شهر چون جا نم زیا د 

 شهری آکنده زخلقی قهرمان    ### درمیادین قهرمانانش دوان 

 شهری همچون مادران مهربان     ###        شیره جانش به ایران داده جان  

طفل ایران گر به صنعت جان گرفت  ### نطفه آن شهر ما سامان گرفت  

گر که خوزستان به صنعت شد عظیم    ###   نفت چاه نمره یک در آن سهیم  

شهر شرکت شهرصنعت شهر کار  ###   رونق کارش به ملت جان نثار  

شهر بر هر قوم دربش باز باز        ###     شهر با هر ملتی مهمان نواز  

شهر محور گشته بر اقوام دور   ###     شهر اقوامش همه چون دوست جور 

 شهر محور بر همه اقوام و کس     ###      ملتی از نو بنا شد زان سپس

مهر شهرماست بر تاریخ نفت     ### یک هزارو دو صدوهشتادوهفت 

 مهر شهر ماست بر ایجاد کار    ###  علم وصنعت آمد وشد برقرار 

 مهر شهرماست بر ایران نو    ###      کهنگی با علم وصنعت شد درو  

نو به نو شد چهره شهر از هنر      ###  از هنر گلها دمیدوداد بر  

از دل شعر جوان برخاست جان          ### جان گرفت شعر از دل شعر جوان 

 ره چراغا ن می شداز نورنگاه  ###    شاعری تا میرسید از گردراه

با نویسنده زبانها باز شد    ###      داستانها بر زبان آغاز شد  

آن شفییانی علمدار سخن  ###      آن ستاره در شب لال وطن 

 بی ره ورهبر نوشت از اصل خویش   ##     با قلم در نقد فرهنگش به پیش 

 چشممان روشن به سحرسینما       ###   شد بزرگ آن کوچک دنیای ما  

ورزشی برخا ست آنهم بی نظیر    ### قهرمانانی نه ساده بل چو شیر 

 رشته های ورزشی اغلب بکار     ###   یک به یک لوحی بلند از افتخار  

درس و دانش ‌٫ دانش آموزش هزار    ###   سطح دانش وسعتش بیش از شمار  

ورزش و صنعت سپس علم وهنر   ###      بس ببار آورد نسلی پر ثمر

خاطرت آید که سرمسجد کجاست   ### هر بهارش چون بهشتی با صفاست 

 ماه فروردین طبیعت مست مست  ###   هر نسیمی با گلی افشانده دست  

لاله ها رویان چو بینندآفتاب      ### دشت و صحرا غرق گل در سبزه خواب 

 چشمه ها جوشان در آغوش بهار  ###   گل هم آغوش نسیم از جویبار  

رو به هرسویی نسیم از آفتاب      ###  مست خوابت می کند همچون شراب  

روز سیزده مردمان در شور و حال   ###   باد نوروزی به رقص با میشکال

ای خوشا تمبی صفا گردوکلب      ###   دست ها دردست و لیوان لب به لب  

ای خوشا روزی دوباره نمره چل    ###     تا ببینم باز موسیو مادمازل 

 نفتک ما یکسرش دروازه است      ###   راه شهر هربار از آنجا تازه است  

ای دل غافل کجا سرکوره هاست   ###     بازدل در عمق آن ره شوره هاست 

 سی برنج از راه نفتون کی شود     ###    دور نیست اما چگونه طی شود 

 مال کریم تا شاه نشین یک دره است    ###    دل برای دیدنش یک ذره است  

آه گر در ریل ویل بودم کنون   ###   دی بلال میخواندم از فرط جنون  

هیچ جا دنیا چو سبزآباد نیست  ###  خنده هیچ جا مثل آنجا شاد نیست  

میشکا ل هف کن به سازت یک نفس   ###   تا که روحم پر کشد ازاین قفس  

میشکا ل هف کن به هفت لشکر زدل   ###   تا فراموشم شود دنیای ول

من به یا د شهر ماندم بی قرار  ### من هنوز آنجا به یادم یادگار 

 من هنوز هم پا توقم بابا علیست  ### من هنوز آنجا سکویم صندلیست 

 با آباجی من هنوزم هم کلام   ###   بر لبش خنده چو میکردم سلام 

 ای خوشا گر نوجوانی راه حل  ###  می شدم در شهر خود یک هم محل 

 ای خوشا رویای ما سازندگی  ###     میشد ازنو پرزنم با زندگی 

 ای خوشا کوتاه میشد این سخن  ###  میرسید از بوی جان جانی به تن 

شاعر آقای لطفی کریمی