شعرمسجدسلیمان ازاستادشهریار

زیبایی های بهار مسجدسلیمان
---------------
به خوزستان زمستان راچه کاراست            که درمسجدسلیمان نوبهاراست
صلازدبامنش باغ وبهاران                 که بلبل چون گلم برشاخساراست
نگارین دخترطبعی است بامن             که ازهرسو هزارش خواستگاراست
ندانم دل سپردن باکدامین              که یک دل دارم ودلبرهزاراست
غمی چون کوه پس قلعه است بامن                   ازآن سیل سرشکم آبشاراست
دراینجاچشم چاه نفت ایران                چه چشمی کزکرم چون چشمه ساراست
بلی این کان وکانون طبیعت                 هنوزدست دل گوهرنثاراست
به نخلستان صلای کامرانی است               که نخل ازشهدکارون کامکاراست
به تبریزاست یخبندان واینجا               چه آبی وهوایی خوشگواراست
به چشمک انعکاس رودکارون               توگویی نرگس مخموریاراست
به سان آسمان پرستاره                 شب کارون چه پرنقش ونگاراست
به سحرآمیزی کارون اگرهست             گذشت وسرگذشت روزگاراست
نه تنهاحوزه مسجدسلیمان                 که دنیاازسلیمان یادگاراست
به نیکی کوش تاجاویدمانی               که نیکی ازصفات کردگاراست
دراینجاسیلسودوثروت نفت             چوکارون تل وگنجی شاهواراست
امیدنسل آینده است وایران              بدین سرمایه اش امیدواراست
مراپیرانه سرباری ببخشید                 که اینم ازجوانان انتظاراست
اگرچه بعدمن زین مهمانی             به روی میزبانان شرمساراست
ولیکن میزبان راهم ستم نیست              که خودمهمان شعرشهریاراست.