از رفته

هرنقش کهنه گریه یی دارد

چون چهره ای که فرسوده است
باچوبدست ساده اش

وقصه می کند
از برج و دره های سبز
از صبح و شام وگوسفندان

و قصه می کند
از شام خرمن کوچک
ودل می دهدبه آن کسی
که از ولایتش دوراست
و هر لحظه
 سپیدتر گیسوش

چون زلف گریه سار
هرنقش کهنه گریه یی دارد.

=== هرمز علیپور ازمجموعه  نرگس فردا ====