سرو

حکیمی راپرسیدند:چندین درخت نامور که خدای عزوجل آفریده است و برومند هیچ یک را آزاد نخوانند مگر سرو را که ثمره یی ندارد .دراین چه حکمت است؟

گفت : هردرختی را ثمره معین است که به وقتی معلوم به وجودآن تازه آید و گاهی به عدم آن پژمرده شود و سرو را هیچ از این نیست و همه وقت خوش است و این است صفت آزادگان!

                                  برگرفته ازگلستان سعدی

به سرو گفتند چرا میوه نمی آری              بگفتا که آزادگان تهی دستند

                                                                        ناصرخسرو