بگذار

مهربانتر از یاد روم

که اینجا در کنار خاموشی من

هزار ناله  غمگین

       می روید

               ازگلو

اینجا

کنار سلول من

پوست هایی ست

که زخم های کبود دارند!

آه ...چگونه بگویم

عرف این پاییز دیوانه را

اینک که با تمامی یقین

لگدکوب این آغاز می شوم

آه ...اکنون

پلک در اطمینان تو می بندم

ای آرامجای گور.

==== یارمحمداسدپور ===