غرقه به خونابه بنگرم
ای آسوده آرمیده بااستخوان های پراکنده
زیر تلوارهای خاک.
حالا تکه های فروپاشیده ازابریادت
معبر روزان من شده اند
هم اینست که بازمی گردم ازکوچه
درگریبان لباس های تو
زارمی زنم
شایدسفیدی تو
دربازوان آب فراموشم شود.
*** داریوش اسدی کیارس ***
ضمن عرض تسلیت به مناسبت مصیبت وارده ٬ بقای عمر شما را از قادر متعال خواستارم.
<<محمد مراد یوسفی نژادی>>